Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ- ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Μετά την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλό, οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δημιούργησαν την Ιερή Συμμαχία. Σύμφωνα με αυτήν κάθε επαναστατικό κίνημα ήταν ανεπιθύμητο και καταδικαστέο, αφού θα μπορούσε να ανατρέψει την ευρωπαϊκή ισορροπία και τα απολυταρχικά καθεστώτα. Έτσι η Ελληνική Επανάσταση όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε με συμπάθεια από τους Ευρωπαίους, αλλά αντίθετα έσπευσαν να την καταδικάσουν σε επίσημα συνέδριά τους το 1821 και το 1822. Την πολιτική της Ιερής Συμμαχίας εξέφραζε κυρίως ο πρωθυπουργός της Αυστρίας Μέτερνιχ. Αυτός είχε σαν αντίπαλό του τον υπουργό εξωτερικών της Ρωσίας, Ιωάννη Καποδίστρια, που προσπαθούσε να βοηθήσει τους Έλληνες, αφού και ό ίδιος ήταν Έλληνας(γεννήθηκε στην Κέρκυρα) Από τον τρίτο χρόνο της Επανάστασης όμως σιγά σιγά η κατάσταση άρχιζε να αλλάζει προς το καλύτερο για την Ελλάδα, αφού με τον αγώνα τους οι Έλληνες κέρδισαν το θαυμασμό και τη συμπάθεια των Ευρωπαίων.
Ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας Κάνιγκ θεώρησε ότι η χώρα του θα μπορούσε να βοηθήσει τους Έλληνες επαναστάτες. Έτσι από το 1823 η Αγγλία έγι
νε φιλική προς τους Έλληνες. Παράλληλα άρχισε να αλλάζει και η στάση της Ρωσίας, αφού ήταν ανταγωνιστής της Αγγλίας και φοβόταν μη τυχόν η Αγγλία επωφεληθεί από την Ελλάδα, όταν αυτή θα γινόταν ανεξάρτητο κράτος. Έτσι ο ανταγωνισμός των δύο αυτών κρατών ευνόησε την Ελλάδα και αχρήστευσε την εχθρική στάση της Αυστρίας και της Ιερής Συμμαχίας.
Την ίδια και ακόμα μεγαλύτερη συγκίνηση προξένησε ο ελληνικός αγώνας στους απλούς Ευρωπαίους πολίτες, που άρχισαν μια σειρά πράξεων για να βοηθήσουν την Ελλάδα. Συγκεκριμένα, οργάνωναν διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και εράνους με σκοπό να μαζευτούν τρόφιμα, χρήματα, φάρμακα και πολεμοφόδια για να τα στείλουν στην Ελλάδα.


Ομάδα Ευρωπαίων αξιωματικών και φιλελλήνων που έσπευσαν σε βοήθεια της Ελλάδας(λιθογραφία)

Η αγάπη των ξένων για τον αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων ονομάστηκε Φιλελληνισμός και όσοι βοήθησαν, Φιλέλληνες. Σημαντική ήταν η προσφορά των ανθρώπων του πνεύματος οι οποίοι πρόβαλαν τον Αγώνα μέσα από το έργο τους. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα έρχονταν και οι ίδιοι στην Ελλάδα και πολεμούσαν στο πλευρό των επαναστατών. 313 φιλέλληνες σκοτώθηκαν ή πέθαναν από κακουχίες κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης. Εξαιρετική θέση ανάμεσα τους κατέχει ο Άγγλος λόρδος Βύρων, σπουδαίος ποιητής της εποχής, που άφησε την ίδια του τη ζωή στην Ελλάδα, υπερασπιζόμενος τον δίκαιο αγώνα της.


Ο Βύρων και η υποδοχή του στο Μεσολόγγι, όπου και πεθαίνει από πυρετό στις 19/4/1824

Άλλοι διάσημοι φιλέλληνες ήταν ο Ουγκό,


Ο Γάλλος Βίκτορ Ουγκό, ταραγμένος από την καταστροφή της Χίου, έγραψε ποιήματα με τίτλο " Της Ανατολής". Γνωστό και το ποίημα του "Το Ελληνόπουλο"

ο Σέλεϊ ( Άγγλος λυρικός ποιητής. Έγραψε το λυρικό δράμα "Ελλάδα"), ο Ντελακρουά,


Ο Ευγένιος Ντελακρουά, Γάλλος ζωγράφος εμπνεύστηκε από τον αγώνα του Μεσολογγίου και ζωγράφισε τον παραπάνω πίνακα με τίτλο: " Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου"

ο Σανταρόζα ( Ιταλός πολιτικός και αγωνιστής. Πολέμησε και "έπεσε" στη Σφακτηρία), ο Γκόρντον και άλλοι.


Ο Σκοτσέζος συνταγματάρχης Γκόρντον πήρε μέρος στην πολιορκία της Τριπολιτσάς μαζί με συνοδεία και εφόδια που έφερε μαζί του.


Η λιτή ξύλινη αψίδα, στον καθολικό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα, στο Ναύπλιο, δώρο του Γάλλου φιλέλληνα αξιωματικού Τουρέ,κοσμεί την εσωτερική πλευρά της εισόδου του ναού, έχει σχήμα πρόσοψης αρχαίου ελληνικού ναού. Στους κίονες έχουν αναγραφεί με λευκό χρώμα, ονόματα Φιλελλήνων και ο τόπος που "έπεσαν", ενώ στο αέτωμα υπάρχει ο θυρεός και το στέμμα του Όθωνα