
- οι αιγυπτιακές δυνάμεις με αρχηγό τον Ιμπραήμ να καταπνίξουν την επανάσταση στο νότιο Αιγαίο(Κρήτη, Κάσο) και την Πελοπόννησο,
- ενώ οι Τούρκοι θα δρούσαν στο βόρειο Αιγαίο και τη Στερεά.
- Στη συνέχεια και οι δυο στρατοί ενωμένοι θα χτυπούσαν όσες περιοχές εξακολουθούσαν να αντιστέκονται.

Οι Τούρκοι από την άλλη στράφηκαν εναντίον των Ψαρών και ύστερα από πυκνό κανονιοβολισμό, έκαναν απόβαση στο νησί. Οι Ψαριανοί και οι πρόσφυγες που ήταν στο νησί αμύνθηκαν με σθένος, αλλά έκαναν το λάθος να μην αντιμετωπίσουν τους Τούρκους στη θάλασσα αλλά στη στεριά.
Μάλιστα ο Αντώνης Βρατσάνος ανατίναξε το τελευταίο οχυρό, βρίσκοντας το θάνατο Τούρκοι και Έλληνες.(Ιούνιος 1824)

Ο σουλτάνος δεν είχε δώσει εντολή να υποταχθούν και να κυριευθούν απλά τα Ψαρά, αλλά να εξαφανισθούν. Έτσι κι έγινε. Πάρα πολλοί κάτοικοι του νησιού σκοτώθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν και πουλήθηκαν ως σκλάβοι.
Για την καταστροφή των Ψαρών ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε:
Για την καταστροφή των Ψαρών ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε:
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη,
περπατώντας η δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλικάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί
γινωμένο από λίγα χορτάρια
που 'χαν μείνει στην έρημη γη…

Με αρχηγό το ναύαρχο Μιαούλη ο ελληνικός στόλος αντιμετώπισε με επιτυχία τον τουρκοαιγυπτιακό στον κόλπο του Γέροντα. Μάλιστα με τη χρήση του μεγάλου όπλου των Ελλήνων, του πυρπολικού, ανατίναξαν μια αιγυπτιακή φρεγάτα με 1000 ναύτες και στρατιώτες.
( Αύγουστος 1824)

Παρά την αριθμητική διαφορά σε άνδρες, πλοία και πολεμοφόδια με τη χρησιμοποίηση πάλι των πυρπολικών οι Έλληνες προξένησαν πολλές ζημιές στον εχθρό